[SF] MILK PART 3

[SF] MILK PART 2


PAIRRING LEETEUK X DONGHAE





ผ่านไปหลายวัน....จนดงเฮเกือบจะลืมเรื่องเก่า ๆ บนเวทีคอนเสิร์ตเสียแล้ว แต่รุ่นพี่ผู้เป็นหัวหน้าวงร่างสูงก็ยังคงทำให้ดงเฮหงุดหงิดอยู่ได้ตลอดเวลา

เมื่อเจ้าตัวชอบแอบคุยอะไรกับร่างสูงใหญ่ของรุ่นพี่อีกคนอย่างคังอินอยู่เสมอ แล้วพอร่างเล็กเห็นเข้าก็รีบหลบกันยกใหญ่ ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นทันที

‘ ปาร์ค ซองจู พี่มาทำกับปลาน้อยแบบนี้ได้ยังไง!!! ‘

‘ มาทำให้เขาชอบแล้วไปยุ่งกับคนอื่นแบบนี้ได้ยังไง...ผมไม่ชอบนะ!!! ‘

ทำให้เจ้าของร่างเล็กถึงกับทนไม่ไหวจนต้องรีบหาคนปรึกษาทันทีซึ่งก็ไม่พ้นเพื่อนรักที่ชอบเรื่องสนุกเป็นชีวิตจิตใจอย่าง ลี ฮยอกแจ

“ไอ้ไก่...ฉันทนไม่ไหวแล้วนะ”

“เรื่องอะไรล่ะ” ฮยอกจามเพื่อนรักตัวน้อยอย่างแปลกใจเหมือนกันที่เห็นว่าวันสองวันมานี่ดูจะหงุดหงิดมากผิดปรกติ

“ก็พี่ลีทึกน่ะสิ ชอบคุยอะไรกับพี่คังอินก็ไม่รู้”

“นายหึงพี่เขาหรอ”

“เปล่านะ...เอ่อ....เออ....หึงก็ได้” เสียงใสรีบเอ่ยปฏิเสธก่อนจะต้องยอมรับออกมาเมื่อดวงตาของเพื่อนที่ส่งมาบอกว่า

‘ ยังไงไก่ก็ไม่เชื่อ!!! ‘

“ก็แค่นั้น...ปากแข็งอยู่ได้ตั้งนาน”

“อะไรเล่า...ฉันก็เพิ่งรู้ตัวดูเมื่อไม่กี่วันนี้เองนะ” เสียงใสเอ่ยขึ้นเบาๆพร้อมกับใบหน้าน่ารักที่แดงระเรื่อขึ้นสีสวย

“ฉันเป็นเพื่อนนายนะ...เรื่องแค่นี้ทำไมจะไม่รู้” ถึงแม้ว่าจะเอ่ยตอบเพื่อนรักตัวน้อยไปอย่างนั้นแต่ในใจกำลังคิดอยู่ว่า

‘ จริงอย่างที่ได้ยิน...ตอนที่แอบฟังตอนที่ไอ้ปลาคุยกับพี่ฮีซอลเลย หึหึ ‘

‘ คราวนี้แหละ...สนุกแน่ๆ แกล้งปลาน้อยที่น่ารักของทุกคนในวงกันหน่อยดีกว่า เจอไอ้โลมาคราวหน้าจะได้มีเรื่องสนุกๆเล่าให้ฟัง ‘

“พี่ลีทึก...เขาคงชอบคนที่รูปร่างสูงใหญ่อย่างพี่คังอินมั้ง”

“งั้นเหรอ...แล้วฉันจะทำยังไงดีล่ะ”

เมื่อร่างเล็กมีท่าทีกังวลอย่างเห็นได้ชัด เพื่อนรักที่ชอบแกล้งเพื่อนจึงแอบยิ้มที่มุมปากบางๆอย่างเจ้าเล่ห์ ก่อนจะแนะนำวิธีที่ทำให้สูงขึ้นมาทันที

“นายก็ต้องกินนมสิ...จะได้ตัวสูงๆ”

“นั่นสิ...ขอบใจมากนะฮยอก ฉันจะไปรีบกินนมแล้ว” ว่าแล้วดงเฮก็จรดปลายจมูกเล็กลงบนแก้มทั้งสองข้างของเพื่อนรักทันทีด้วยความขอบใจ

“ดีนะที่พี่ฮันกยองเพิ่งซื้อนมรสสตรอเบอร์รี่มาให้เยอะแยะเลย”

“ได้ที่ไหนกัน...นายต้องกินนมแท้ๆ 100% สิห้ามมีอย่างอื่นผสมเลยนะ”

“ไม่อย่างงั้นนายจะสูงขึ้นได้ยังไง” ฮยอกแจรีบขัดขึ้นมาทันที เพราะรู้ว่าเพื่อนรักอย่างดงเฮเกลียดการกินนมมากขนาดไหน นมที่ดงเฮกินมีเพียงอย่างเดียวก็คือ...

ไอ้นมรสสตรอเบอร์รี่เนี่ยแหละ!!!

“หะ...หา.....อะไรนะ”

“นายพูดเล่น” ดวงตากลมโตเบิกกว้างขึ้นอย่างตกใจเมื่อได้ยินสิ่งที่หลุดออกมาจากเพื่อนรัก

“นายก็ได้ยินแล้วนิ...ไอ้ปลา”

“เพราะฉะนั้น...จงรีบไปกินซะก่อนที่หมีจะคว้าพี่ลีทึกไป”

“นั่นสิ...ฉันต้องทำได้สิ ลี ดงเฮ ไฟท์ติ้ง!!!” เมื่อให้กำลังตัวเองเสร็จเรียบร้อยแล้วร่างน้อยๆของดงเฮก็รีบวิ่งที่ไปที่ครัวทันทีเพื่อจะกินนมตามที่เพื่อนรักแนะนำ

ฝ่ายฮยอกแจที่มองตามแผ่นหลังของเพื่อนตัวน้อยของตัวเองไปก็หลุดหัวเราะขึ้นมาเสียงดังไม่ได้เมื่อคิดถึงภาพที่เพื่นรักกำลังกินนมที่ตัวเองเลียดนักเกลียดหนาอยู่...

โดยไม่รู้สึกตัวเลยว่าตัวเองก็กำลังชะตาขาด.....เมื่อรุ่นพี่หน้าสวยพี่ชายที่แสนดีของปลาน้อยเพื่อนรักยืนฟังอยู่ตั้งแต่ต้นจนจบ จนได้ใจความบริบูรณ์ทุกประการ!!!

“เอ๊ะ!!! ทำไมรู้สึกหนาวขึ้นมาวะ”

แต่ก็ไม่ต้องสงสัยอยู่นาน เมื่อน้ำเสียงที่คุ้นเคยที่ตวาดออกมาเสียงดังจากทางด้านหลังจนต้องสะดุ้งจนสุดตัว

“ไอ้ไก่!!!”

“จ๊าก!!!!!!!! พี่ฮีซอล!!!!!!!!!”

“ตายซะเหอะ!!!”

เพราะฉะนั้นอย่าลืมไว้อาลัยให้ไก่กันด้วยนะ...อาเมน!!!





ฝ่ายดงเฮที่รีบวิ่งเข้ามาในครัวแล้วรีบเอานมสดแท้ 100% ของเพื่อนและน้องชายร่างสูงอย่างทั้งซีวอนและคยูฮยอนออกมาเทจนเต็มแก้วใบโต แล้วนั่งจ้องอยู่นานอย่างคนที่กำลังทำใจ

ทำเอาทั้งซีวอนและคยูฮยอนผู้เป็นเจ้ามองจ้องกันตาไม่กระพริบ!!!

ไม่ใช่เพราะหวงนมหรอก...

แต่แปลกใจที่ปลาน้อยผู้ที่แสนจะเกลียดนมนักหนาทำไมถึงมาตั้งท่าจะกินอยู่ต่างหากล่ะ!!!

ไม่ใช่แค่ซีวอนและคยูฮยอนเท่านั้น สมาชิกคนอื่นอย่างซองมิน เยซอง ฮันกยอง รวมไปถึงชินดงที่ก็แปลกใจมาด้วยเช่นกันจึงชะงักการกินของตัวเองทันที

ถึงจะแปลกใจแค่ไหนแต่ก็ไม่มีใครกล้าเอ่ยปากถามออกมาสักคน เมื่อเห็นดวงตากลมโตจ้องแก้วนมที่ตั้งอยู่ข้างหน้าอย่างมุ่นมั่นปนจะร้องไห้ยังไงก็ไม่รู้

เดี๋ยวมันจะเป็นการรบกวนสมาธิของปลาน้อย!!!

“พี่ครับ...พี่ดงเฮเป็นอะไรครับ ถึงได้นั่งจ้องนมแบบจ้องเอาจ้องเอาแบบนั้นล่ะครับ” คยูฮยอนแอบปรึกษากับรุ่นพี่ที่นั่งอยู่ด้วยกันเบาๆด้วยกลัวว่าร่างเล็กจะได้ยิน

“พี่ก็ไม่รู้เหมือนกันน่ะสิ...ว่าปลาน้องของเราเป็นอะไรไป” ซีวอนตอบกับด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบาไม่ต่างกันก่อนที่จะทนกับสายตาทั้งคู่ที่อยู่ภายในห้องไม่ได้

‘ นายไปถามปลาน้อยสิ...ว่าทำไมต้องมานั่งจ้องนมอยู่แบบนี้ ‘ จึงต้องจำใจเดินเข้าไปหาร่างเล็กของเพื่อนร่วมวงทันที แต่สิ่งที่เอ่ยออกมามันไม่ใช่สิ่งที่อยู่ในใจของผู้ที่อยู่ในห้องเลยน่ะสิ!!!

“ถ้านายไม่อยากกินก็ไม่ต้องฝืนก็ได้นิ...ดงเฮ” ซีวอนพูดขึ้นพร้อมกับที่ฝ่ามือใหญ่ของตัวเองวางทาบลงไปบนเส้นผมนุ่มแล้วลูบเบาๆ

แต่ทันทีที่ร่างสูงพูดจบราวกับว่าเป็นการให้กำลังใจดังนั้นดงเฮก็ตัดสินใจยกนมแก้วนั้นขึ้นดื่มทันที แต่ทว่าหลังจากที่นมเข้าปากสัมผัสกับปลายลิ้นเล็ก...

นมที่เพิ่งเข้าไปก็ถูกคายออกมาทันทีจนไหลออกมาจากริมฝีปากเล็กสีสดแล้วไหลลงมาตามลำคอขาวจนไปถึงแผ่นอกบางทำให้เสื้อเชิ้ตสีขาวตัวบางเปียกชื้นแนบไปกับตัวร่างเล็ก...

ดวงตากลมโตมีหยาดน้ำตาใสคลอเต็มหน่วย ริมฝีปากเล็กอ้าออกพร้อมกับปลายลิ้นเล็กสีชมพูที่แลบออกมาเล็กน้อย แล้วคำพูดที่อ้อนวอนถูกเอ่ยออกมาอย่างออดอ้อนที่ทำเอาคนฟังทั้งหมดโดยเฉพาะเจ้าชื่อที่ถูกเรียกถึงกับ.....

เลือดกำเดาแทบพุ่ง!!!!!

“ซีวอน.....ไม่อร่อยเลยนะ.....ช่วยกินหน่อยสิ.....”

“...นะ.....นะ......”

‘ เปลี่ยนเป็น.....ให้ช่วยกินปลาแทนได้ไหมล่ะ... ‘

‘ พระเจ้าครับ...ช่วยลูกด้วย... ‘

‘ ปลาน้อยน่ารักเกินไป!!! ‘

แต่ยังไม่ทันที่ซีวอนจะได้เอ่ยตอบอะไรออกไปเสียงเรียกที่คุ้นเคยก็ดังขึ้นมาก่อนกับสายตาคมกริบที่กวาดตามองเหล่าสมาชิกร่วมวงที่กำลังอึ้งอยู่กับท่าทางน่าที่จะให้ความเอ็นดูของปลาน้อย

ก่อนจะตวัดกับไปที่เจ้าตัวพร้อมกับเอ่ยเสียงเรียก

“ดงเฮ!!!” ร่างเล็กหันไปตามเรียกเสียง






+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+TO BE CONTINUE+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+




ขอโทษท่านผู้อ่านด้วยนะคะ มันโพสท์ยาวๆไม่ได้อ่ะค่ะ

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด ตัดฉึ่บมาก T^T

คนที่เข้ามาคือพี่อิทึก ลีดเดอร์จอมรั่วสุดหล่อแสนดีคนนั้นใช่มั้ย?
แอร๊ยยยยยยยย ท่ากินนมของทงเฮมันน่ารักเกินไป
แต่ฮยอคท่าทางสนุกนะ ฮ่าๆๆๆ แกล้งเพื่อนซะงั้น
ไปอ่านต่อดีกว่า ฟิ้วววววว

เจ๊จัดการฮยอกไปแล้ว อาเมน

สงสัยไก่จะโดนเจ๊ซิบเชือดไปแล้ว ไม่เห็นโผล่มาเลย

ส่วนด๊องจะน่ารักไปถึงหนาย